Titoversum

Dywizja za dywizją , batalion za batalionem idą we wroga jak kutas w przysłowiową dupę. Przynajmniej tak mówi mój sojusznik, Dupcyngier. Z tych argoskich skurwysynów nie będzie już co zbierać. Te piździwąsy zasługują tylko na pogardę i śmierć. Wujku – rzekł mój siostrzeniec, Pierdolnikov. Nasza armia jest w chuj potężna. Wielki jajt po kilku miesiącach…

Am-muran. Po tym, jak skończyłem opowieść o zombońskich wierzeniach, Arcturus z miną zezłoszczonego kota zapytał się? A co nas obchodzi jakaś wiara w śmierć. Ty tam zombończyku, powinieneś spotkać się ze swoją panią już dziś, wiesz za co. A niby za co? Cóż ci zawiniłem? Spytałem delikatnie, gdyż po prostu nie wiem co w niego…

Mój dom. Moje miejsce, w którym żyłem, i w którym spędziłem swoje lata dzieciństwa. Runął. Moi krajanie, a ja z nimi, musimy się wybrać gdzieś, gdzie nas przyjmą lub stworzyć nowe osady bądź nowe polis. Miasto, które mnie uczyło, wychowywało mnie, miasto, w którym poznałem moich znajomych krajan, a także ludzi z innych polis, zginęło.…

Nuo ba – potaknął burmistrz. Burmistrz przeprowadził mnie przez trzy smutno wyglądające alejki z flagą Wielkiego Jajtu, niebiesko-czerwoną. Parę jajtczyków i jajtek spacerowało po ulicy, patrząc na mnie jak na gościa, którego nigdy nie widzieli. A to kto? Spytali? Argos? – Pół argos – odrzekłem. Mam nadzieję, że nie jesteś z wywiadu co, towarzyszu? Nie…

To może być potraktowane trochę jako sequel, wróć, prequel do Walki z lordem dupcyngierem. Coś za dużo wódy z jajtu się napiłem i błędu nie zauważyłem w tym co piszę do was, Piździwąsy! Jeśli nie lubiłeś tego uniwersum, piździwąsie, najlepiej, kurwa, tego nie czytaj. Gospodin z wielkiego jajta patrzy. Nazywam się lutian. Lutian sigismunt gaelius.…