Przy ognisku palącym się w naszym obozowisku Zapanowało wielkie zamieszanie. Tłum ludzi biegał, krzyczał, szykował miecze i zatrute łuki, wodzowie klanów wydawali rozkazy. Ogólnie mówiąc, szykuje się bitwa klanów. A właściwie przygotowywanie się do niej. Jedni walczą przeciwko drógim. Ogólnie nasze klany są podzielone na dwie frakcje. Wyznawcy śmierci, Czyli Gharagghar, Aggharrman, mortismordre i parę pomniejszych bandyckich klanów. Drugą stroną tego ogólnego konfliktu są wyznawcy dobrej matki śmierci, w skrócie Ogghiris, Saviordris, Vigilanti. Nie, nie pomyliliście się. Diaspora vigilancka, która uciekła przed wojną z Cziwitonem założyła pomniejszy klan, Właśnie o nazwie Vigilanti, czcąc swoją ojczyznę, której już nie ma. Ja, Am muran, należę do klanu ogghiris. Jestem szamanem naszego klanu, szamani muszą przestrzegać pewnych zasad i rytułałów, i muszą być przykładnymi reprezentantami, autorytetami i innymi odpowiedzialnymi osobami w klanie. Jednym słowem mówiąc, Przykładnymi ludźmi, najbardziej uczynnymi ze wszystkich w klanie.
W imię dobrej matki śmierci, Rzekł wódz – Szamanie, Czyń swoją powinność i przygotuj nas do walki z klanem Gharagghar. Nie odpierdolą się od nas te skurwysyny. Nasz klan przez nich wiele wycierpiał a zombone pod ich wpływem plugawił i bezcześcił samą śmierć. Niech ich zabierze w krainę wiecznych tortur! Niech gharagghar zgnije w obliczu potworów, jakie czekają ich w krainie wiecznej agonii. Nie zasługują na to by godnie umrzeć i żyć.
Wodzu klanu Ogghiris – Rzekł wódz klanu Saviordri, Klanu poświęconemu bogini zbawienia Savioris – Takim stylem walki i wypowiedzi zniżymy się właśnie do Gharaggharskiego poziomu. Wtedy nasze plemię też będzie plugawić śmierć, A savioris niech jej opieka będzie wieczna, opuści nas wszystkich!
Sram na dyplomację – Rzekł Wódz – Ich dzieci zapamiętają to, Że Ogghiris nie wywala się z ich terenów, Będą pamiętać po wsze czasy, że my potrafimy bardziej ich zniszczyć, niż oni nas. Historia naszych plemion sięga tysiącleci, Kiedyś, byliśmy jednym plemieniem. Wizja wiary w śmierć oddzieliła nas na dobre. To tak jakby nas zdradzili nasze własne rodzeństwo. A to się nie skończy na ich śmierci. Ale także zdobędziemy ich ziemię, Ich dzieci będą pracować dla naszego klanu, a ich świątynie zostaną spalone na popiół
Wodzu – rzekłem – Ogghiris naprawdę nie może się zniżyć do ich poziomu, my jesteśmy najlepszym klanem jakiego widział cały zombone, cały świat. A zombone, ziemia nasza, nie powinna być zbrukana niepotrzebnie krwią. Śmierć sama ich dopadnie, a ich ciałami zajmą się sępy, nie nasze miecze i łuki, nie nasze ręce, nogi, zaklęcia czy runy. Sama śmierć po nich przyjdzie i pożre.
– Najwidoczniej śmierć, jest zbyt łaskawa dla tych sqrwysyńskich krwiopijców – rzekło paru ludzi o groźnych minach. Nazywamy ich wojownikami. Każdy klan zawiera swoją, jak to mówimy, drużynę wojowników, którzy walczą za klan. Oh, nie zrozumcie mnie źle, walczy cały klan, ale wojownicy są jakby, Wojskiem reprezentacyjnym, Głową i zębami naszego klanu, a reszta jest pazurami, ogonem czy innymi organizmami. Wódz jest mózgiem, Szaman też jest swego rodzaju częścią mózgu. Życie w klanie polega na tym, aby w klanie ludzie czuli się jak w domu, modlili się i walczyli, kiedy klan i zombońska ziemia wzywa. Byłem w wielkich metropoliach, I żadna istota z poza zombone, Nie będzie się czuła dość swojsko w prostym, aczkolwiek bardziej spokojnym plemiennym życiu.